สภาพทั่วไป

          ประวัติหมู่บ้าน

          บ้านส้านเดิมตั้งอยู่บ้านฮ่อมหัวจ้าง  ปัจจุบันเรียกว่า  บ้านหล่ายหน้า  ตั้งอยู่ฟากแม่น้ำปัวทางทิศเหนือของหมู่บ้านส้านปัจจุบัน  มีผุ้ปกครองหมู่บ้านชื่อ เจ้าพญาก๋าวิน  ต่อมาปี พ.ศ.2406  ได้เกิดอุทกภัยครั้งใหญ่  จึงได้อพยพจากบ้านฮ่อมหัวจ้างมาตั้งรกรากอยู่บ้านส้านปัจจุบัน  บริเวณหมู่บ้านมีต้นส้าน  ซึ่งเป็นต้นไม้ขนาดลกาง  มีผลสีเขียว  ใบหนาทึบขึ้นหนาแน่น  ให้ร่มเงาดี  ชาวบ้านจึงเรียกชื่อหมู่บ้านนี้ว่า บ้านส้าน

ลักษณะภูมิประเทศ

          เป็นพื้นที่ราบ  ห่างจากอำเภอปัวไปทางทิศเหนือประมาณ  3  กิโลเมตร

          ทิศเหนือ  ติดต่อกับ  บ้านดอนสถาน หมู่  4  ตำบลสถาน

          ทิศใต้      ติดต่อกับ  บ้านร้องแง  หมู่  7  ตำบลวรนคร

          ทิศตะวันออก  ติดต่อกับ  บ้านส้านเหล่า  หมู่  3  ตำบลสถาน

          ทิศตะวันตก  ติดต่อกับ  บ้านนาป่าน หมู่  1  ตำบลสถาน

ข้อมูลประชากร

       บ้านส้านหมู่  2  มีประชากรทั้งหมด  502  คน  ชาย  242  คน  หญิง  260  คน  รวมทั้งหมด  502  คน  จำนวนครัวเรือน  185  ครัวเรือน  

(ข้อมูล ณ พฤษภาคม  2559)

อาชีพ

ชาวบ้านส่วนใหญ่ประกอบอาชีพทำการเกษตรกรรมและรับจ้าง

ศาสนา

ชาวบ้านส่วนใหญ่นับถือศาสนาพุทธ มีวัดประจำหมู่บ้าน คือวัดบ้านส้าน เป็นศูนย์รวมจิตใจ ของประชาชนบ้านส้าน หมู่ 2 และบ้านส้าน 1 หมู่ 13

ลักษณะทั่วไป

- เนื้อที่ 220 ไร่ ใช้ทำการเกษตร 150 ไร่

- จำนวนครัวเรือน 119 ครัวเรือน

- จำนวนประชากรทั้งหมด 409 คน (ชาย 201 คน หญิง 208 คน)

ลักษณะภูมิประเทศ

ลักษณะเป็นพื้นที่ราบมีแม่น้ำไหลผ่าน

ทิศเหนือ ติดกับ บ้านดอนสถาน หมู่ที่ 4 ตำบลสถาน

ทิศใต้ ติดกับ บ้านแก้ม หมู่ที่ 5 ตำบลวรนคร

ทิศตะวันออก ติดกับ บ้านส้านเหล่า หมู่ที่ 3 ตำบลสถาน

ทิศตะวันตก ติดกัน บ้านนาป่าน หมู่ที่ 1 ตำบลสถาน

สภาพทางเศรษฐกิจ

- รายได้เฉลี่ย 30,000 บาท/คน/ปี

- ครัวเรือนมีการออมร้อยละ 80 ของครัวเรือนทั้งหมด

- ชาวบ้านส่วนใหญ่ทำการเกษตรกรรม ใช้เนื้อที่ 150 ไร่

- ผลผลิตที่จำหน่ายสู่ตลาดภายในและภายนอกชุมชนได้แก่ ถั่ว ยาสูบ พืชผัก

- ประชาชนมีไฟฟ้าใช้ทุกครัวเรือน มีเส้นทางคมนาคมในการขนส่งใช้ได้ตลอดปี

สภาพทางสังคม

- สภาพบ้านเรือน มีความคงทนถาวร มีการจัดบ้านเรือนเป็นระเบียบ

- ประชาชนส่วนใหญ่มีสุขภาพดี คนอายุ 35 ปีขึ้นไป ได้รับการตรวจสุขภาพ ประจำปี

- เด็กและเยาวชน ได้รับการศึกษาภาคบังคับทุกคน ประชาชนที่มีอายุ 15 – 60 ปี

- อ่านออกเขียนได้ เป็นส่วนใหญ่

- ผู้สูงอายุและคนพิการได้รับการดูแลเป็นอย่างดี

- ครัวเรือนส่วนใหญ่เป็นสมาชิกกลุ่มที่ตั้งขึ้นในหมู่บ้าน และมีส่วนร่วมในการ แสดงความคิดเห็นเพื่อประโยชน์ของชุมชน มีการเรียนรู้ของชุมชนและมีภูมิ ปัญญา หรือ ปราชญ์ชาวบ้านเพื่อเพิ่มมูลค่าให้กับหมู่บ้าน